Nowy Rok Liturgiczny  2024



      Program duszpasterski – 2023/2024r.

W swoim wprowadzeniu do Programu Duszpasterskiego – Ks. Bp dr hab. Andrzej Czaja - przypomniał, że przed rokiem biskupi zgodzili się z opinią Komisji Duszpasterstwa KEP , że obudzenie wiary w Kościół, zapoznanie wiernych z prawdą o złożonej naturze i zbawczej misji – będzie dobrym przygotowaniem wspólnoty Kościoła w Polsce do podjęcia dzieła odnowy.
Nowy program duszpasterski 2023/2024 ma z założenia pomóc naszemu Kościołowi w postawieniu pierwszych kroków w realizacji tego dzieła.
Ks. Biskup Czaja przypomniał, że kierunek odnowy wytyczył całemu Kościołowi Papież Franciszek. Ten kierunek wyraża tytuł synodu: Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo, misja.
Punktem odniesienia na drodze odnowy ma być Kościół czasów Apostolskich. Wspólnotowy i misyjny charakter tamtego Kościoła wyraził się w tym, że gromadzą się oni jako wspólnota i aktywnie uczestniczą w misji ewangelizacyjnej.
Szczególne znamiona tego Kościoła Apostolskiego to: braterstwo, udział w tym, co święte, posłuszeństwo Słowu Bożemu, gromadzenie się na łamaniu Chleba, modlitwie i misyjnym zaangażowaniu wszystkich.
Wskutek tego jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących (Dz 4,32).
Ks. Bp podkreśla, że to na Soborze Jerozolimskim ukonstytuowała się synodalność w znaczeniu metody wspólnotowego i apostolskiego rozeznawania woli Bożej odnośnie realizacji misji wśród pogan.
W świetle Słowa Bożego Apostołowie rozeznają wolę Bożą, Boży zamysł – i podejmują decyzję.
Taka ważna myśl w programie duszpasterskim, który ma na celu odnowę Kościoła wybrzmiewa następująco: (zacytuję tu dosłownie)
„celem ciągłej odnowy Kościoła jest jak najlepsze urzeczywistnianie Kościoła jako wspólnoty otwartej i służebnej. To zaś wymaga żywej wiary każdego, życia w osobowej więzi z Jezusem, czyli trwania w stanie Łaski Uświęcającej i przyjmowania tego, czym nas obdarza, czerpanie z Jego Łaski Prawdy”.
W osiągnięciu celu pomocne są trzy słowa-klucze, które Papież Franciszek określił w tytule Synodu o synodalności: komunia, uczestnictwo, misja>.
Z tych trzech, Komisja Duszpasterska KEP za kluczowe uznała słowo „uczestnictwo”, ponieważ nie będzie odnowy życia i misji wspólnoty Kościoła i nie będzie rozwoju jego synodalności bez czynnego zaangażowania wszystkich: pasterzy, osób konsekrowanych i wiernych świeckich.
Przewodnie hasło: „Uczestniczę we wspólnocie Kościoła” uświadamia, że wszyscy jesteśmy odpowiedzialni za rozwój wspólnoty.
Ks. Bp zaznacza, że pamiętać trzeba, że pierwszym budowniczym wspólnoty Kościoła jest Bóg. Dlatego participatio - uczestnictwo oznacza przede wszystkim udział w *słuchaniu Słowa Bożego i *Sakramentach, co tworzy z nas wspólnotę sióstr i braci w Chrystusie i implikuje włączanie się razem z innymi w życie i misję wspólnoty Kościoła.

Modlitwy 

************************************************************************

O Maryjo, Ty zawsze jaśniejesz na naszej drodze jako znak zbawienia i nadziei.

Powierzamy się Tobie, Uzdrowienie chorych, która u stóp krzyża zostałaś powiązana z cierpieniem Jezusa, trwając mocno w wierze.

Ty, Zbawienie ludu rzymskiego, wiesz czego potrzebujemy i jesteśmy pewni, że zatroszczysz się o to, aby radość i święto – tak jak w Kanie Galilejskiej – mogły powrócić po tym czasie próby.

Pomóż nam, Matko Bożej Miłości, byśmy dostosowali się do woli Ojca i czynili to, co powie nam Jezus, który obarczył się naszym cierpieniem i dźwigał nasze boleści, by nas prowadzić przez krzyż ku radości zmartwychwstania. Amen.

Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko, naszymi prośbami racz nie gardzić w potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód racz nas zawsze wybawiać, Panno chwalebna i błogosławiona.

*************************************************************************

„Pod Twoją obronę uciekamy się, święta Boża Rodzicielko”

W obecnej dramatycznej sytuacji, pełnej cierpienia i udręki, która ogarnia cały świat, wołamy do Ciebie, Matko Boga i nasza Matko, i uciekamy się pod Twoją obronę.

O Dziewico Maryjo, miłosierne oczy Twoje na nas zwróć w tej pandemii koronawirusa, i pociesz tych, którzy są zagubieni i opłakują swoich bliskich zmarłych, niekiedy pochowanych w sposób raniący duszę. Wspieraj tych, którzy niepokoją się o osoby chore, przy których, by zapobiec infekcji, nie mogą być blisko. Wzbudź ufność w tych, którzy są niespokojni z powodu niepewnej przyszłości i następstw dla gospodarki i pracy.

Matko Boga i nasza Matko, błagaj za nami u Boga, Ojca miłosierdzia, aby ta ciężka próba skończyła się i by powróciła perspektywa nadziei i pokoju. Podobnie jak w Kanie Galilejskiej, wyjednaj u Twego Boskiego Syna, by pocieszył rodziny chorych i ofiar oraz otworzył ich serca na ufność.

Chroń lekarzy, pielęgniarki i pielęgniarzy, pracowników służby zdrowia, wolontariuszy, którzy w tym czasie kryzysu znajdują się na pierwszej linii frontu i narażają swoje życie, aby ocalić inne istnienia. Podtrzymuj ich heroiczne wysiłki i daj im siłę, dobroć i zdrowie.

Bądź blisko tych, którzy w dzień i w nocy opiekują się chorymi oraz kapłanów, którzy z troską duszpasterską i zaangażowaniem ewangelicznym starają się pomagać i wspierać wszystkich.

Najświętsza Dziewico, oświeć umysły naukowców, mężczyzn i kobiet, żeby mogli znaleźć właściwe rozwiązania i pokonać tego wirusa.

Wspieraj przywódców państw, aby działali mądrze, z troską i wielkodusznością, pomagając tym, którym brakuje tego, co niezbędne do życia, planując rozwiązania społeczne i ekonomiczne z dalekowzrocznością i z duchem solidarności.

Najświętsza Maryjo, porusz sumienia, aby ogromne sumy używane na rozwój i doskonalenie uzbrojenia mogły być wykorzystane do promowania odpowiednich badań, żeby zapobiec podobnym katastrofom w przyszłości.

Najukochańsza Matko, spraw, aby w świecie wzrastało poczucie przynależności do jednej wielkiej rodziny, świadomość więzi łączącej wszystkich, abyśmy z duchem braterskim i solidarnością spieszyli z pomocą w licznych biedach i sytuacjach nędzy. Pobudzaj do stanowczości w wierze, wytrwałości w służbie, stałości w modlitwie.

O Maryjo, Pocieszycielko strapionych, weź w ramiona wszystkie swoje niespokojne dzieci i wyproś, aby Bóg zadziałał swoją wszechmocną ręką i uwolnił nas od tej straszliwej epidemii, żeby życie mogło powrócić do normalnego biegu w spokoju.
Zawierzamy się Tobie, która jaśniejesz na naszej drodze jako znak zbawienia i nadziei, o łaskawa, o litościwa, o słodka Panno Maryjo! Amen.

WIELKI POST  - czas nawrócenia


,,Czym właściwie jest chrześcijańskie nawrócenie/metanoja?
Procesem od-wrotu i po-wrotu, procesem, w którym chodzi o coś znacznie więcej niż o jednorazowy akt myślenia, odczuwania czy pragnienia.
Chodzi o powrót egzystencji do samej siebie, o ruch do wewnątrz, do ostatecznej głębi człowieka.
Ale nie do tego obszaru, który jest potwierdzeniem naszego egotyzmu i narcyzmu, zamknięciem w kręgu „samorozwoju” przy oklaskach znieprawionego sumienia.

Chodzi o odwrót/powrót: o opuszczenie siebie i zwrócenie się do wołającego i przychodzącego z zewnątrz Boga, do owego Kogoś Innego, do „Ty”, które otwiera życie i właśnie przez to je wyzwala.
Odwrót od fałszywego siebie jest tu powrotem do Boga i tym samym do prawdziwego siebie.
Dlatego metanoja jest równoznaczna z posłuszeństwem i wiarą.
Nie jest ona jedną z chrześcijańskich postaw, ale podstawą postaw.
Być chrześcijaninem znaczy zmieniać się nie tylko pod pewnym względem czy w konkretnym czymś, ale aż po ostateczną podstawę swego bytu i istnienia.
Ku Bogu."
RESZTA ARTYUŁU

Boże Narodzenie


Litania do Dzieciątka Jezus

Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Dzieciątko Jezus, usłysz nas. Dzieciątko Jezus, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Boskie Dzieciątko, prawdziwy Synu Boga, zmiłuj się nad nami.
Boskie Dzieciątko, Synu Maryi Panny,
Boskie Dzieciątko, Słowo, które stało się ciałem,
Boskie Dzieciątko, mądrości Ojca przedwiecznego,
Boskie Dzieciątko, przedmiocie upodobania Ojca,
Boskie Dzieciątko, oczekiwanie sprawiedliwych,
Boskie Dzieciątko, upragnione od wszystkich,
Boskie Dzieciątko, Królu Aniołów,
Boskie Dzieciątko, Zbawicielu nasz,
Boskie Dzieciątko, któreś sobie obrało za mieszkanie ubożuchną stajenkę, żłóbek za kolebkę, prostych pastuszków za swych wielbicieli,
Boskie Dzieciątko, które królowie uznali światłością i zbawieniem wszystkich narodów,
Boskie Dzieciątko, skarbniku łask Boskich,
Boskie Dzieciątko, źródło świętej miłości,

Bądź nam miłościw, przepuść nam, Boskie Dzieciątko.
Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Boskie Dzieciątko.
Bądź nam miłościw, wybaw nas, Boskie Dzieciątko.

Od niewoli grzechowej, wybaw nas, Boskie Dzieciątko,
Od złości światowej,
Od pożądliwości ciała,
Od pychy żywota,
Przez pokorne narodzenie Twoje, wybaw nas, Boskie Dzieciątko
Przez chwalebne objawienie się Twoje,
Przez ofiarowanie się Twoje,
Przez niewinność Twoją,
Przez prostotę Twoją,
Przez posłuszeństwo Twoje,
Przez łagodność Twoją,
Przez pokorę Twoją,
Przez miłość Twoją, wybaw nas, Boskie Dzieciątko.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Dzieciątko Jezus!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Dzieciątko Jezus!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami, Dzieciątko Jezus!

P: Będę się radował w Panu.
W: Będę się weselił w Bogu, Jezusie moim.
Módlmy się: Panie Jezu, który z miłości ku nam przybrałeś postać Dzieciątka, ubożuchnego i upokorzonego w żłóbku, uwielbiamy Cię i wraz z mędrcami ofiarujemy Ci złoto gorącej miłości oraz kadzidło żywej modlitwy; uświęć nasze serca, jak niegdyś uświęciłeś serca ubogich pasterzy, abyśmy Ci zawsze wiernie służyli i nigdy nie przestawali wielbić.
W: Amen

Zmartwychwstał Pan! Alleluja!


,,Chrystus zmartwychwstał! i ty, człowiecze, 
Zmartwychwstań jasny z otchłani grzechu, 
Wykąp się w blasku, co z nieba ciecze,
Zaczerpnij życia w wiosny oddechu. ''

Środa Popielcowa




Środa Popielcowa rozpoczyna Wielki Post. Wypada ona dokładnie 46 dni przed Wielką Niedzielą i rozpoczyna okres Wielkiego Postu. Jest dniem rozpoczynającym czas pokuty.

Główny obrzęd Środy Popielcowej wywodzi się z czasów starożytnych, z tradycji judaizmu, w której to Żydzi na znak postu i pokuty posypywali głowy popiołem.

Miał to być akt najwyższej skruchy, polegający na uznaniu własnej marności w oczach Boga. Grzesznik podkreślał w ten sposób własną śmiertelność i znikomość.


Biblia podaje wiele fragmentów w których ludzie używali pyłu czy popiołu jako symbolów pokuty, żałoby (1 Księga Mojżeszowa 18.27; 2 Księga Samuela 13.19; Księga Estery 4.1; Księga Joba 2.8; Księga Daniela 9.3; Ew. Mateusza 11.21).
Zgodnie z tradycją popiół sypany na głowę i czyniony na czole znak krzyża jest symbolicznym gestem wskazującym na jedność z Jezusem Chrystusem.
Księga Objawienia 7.3; 9.4; 14.1 i 22.4 wspomina o podobnej praktyce.

W Środę Popielcową katolików obowiązuje post ścisły, a więc spożycie trzech posiłków, w tym jednego do sytości. W kościołach kapłani odziani w fioletowe szaty liturgiczne, będące symbolem pokuty, odprawiają msze święte. Centralnym rytuałem podczas nabożeństwa jest posypywanie głów wiernych popiołem. Kapłani czyniąc to, wypowiadają słowa z Księgi Rodzaju: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz” lub cytują słowa Ewangelii świętego Marka: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Obrzędowi towarzyszy odśpiewywanie pokutnych pieśni: „Wisi na krzyżu”, „Ludu, mój ludu” czy „Jezu Chryste, Panie miły”.

W tradycji ludowej w niektórych regionach Polski istniał również zwyczaj, zgodnie z którym w ten dzień posypywano popiołem pola, co miało zapewnić przyszły urodzaj.

Pokutowaćznaczy przemieniać się wewnętrznie, zmieniać swe poglądy
i postępowanie. Ta zmiana od „złego" do „dobrego" wymaga, jako pierwszego kroku, uświadomienia sobie tego, co w naszym postępowaniu, a stąd w nas samych, jest złego.

Jedną z form pokutnych jest uczestnictwo w Drodze Krzyżowej i Gorzkich Żalach oraz udział w rekolekcjach, na które serdecznie zapraszam wszystkich Parafian, życząc dobrych, błogosławionych owoców przeżywania Wielkiego Postu. 



Msze Święte i nabożeństwa:

Niedziela i święta
Pożarzysko – 9:00
Domanice – 10:30
Buków – 12:00
W tygodniu
Domanice – 18:00 (śr.)
Pożarzysko – 18:00 (cz.)
Buków – 18:00 (wt.pt. I sob. m.)
W maju i w czerwcu
Domanice – 17:00 (śr.)
Pożarzysko – 17:00 (cz.)
Buków – 18:00 (wt.pt.)
Nabożeństwo majowe i czerwcowe
Buków – 18.00
Droga Krzyżowa
Buków - piątek
Pożarzysko - czwartek
Domanice - środa
Gorzkie Żale
W niedziele po Mszach Św.
Odwiedziny chorych
Pierwszy piątek miesiąca od 9:00
Adoracja
Pierwsza niedziela miesiąca po Mszy Św.
w poszczególnych kościołach
Spowiedź
30 minut przed Mszą Św. w tygodniu
oraz w pierwszy piątek miesiąca  
Egzorcyści diecezjalni:

1) ks. prałat Stanisław Przerada - Świdnica, poniedziałek - godz. 9.30 -12.00 (Świdnicka Kuria Biskupia, pl. Jana Pawła II)

2) ks. Wojciech Drab przyjmuje w Świdnicy i w Kłodzku po wcześniejszym ustaleniu terminu pod numerem telefonu 575 884 577 (zasadniczo telefon czynny w piątki - w razie niepowodzenia proszę próbować w innym czasie)
DIECEZJALNA
SPECJALISTYCZNA
PORADNIA
RODZINNA
W ŚWIDNICY
PORADNIA PSYCHOLOGICZNA

Dzień i godzina spotkania w Poradni Psychologicznej ustalana jest podczas rejestracji telefonicznej (tel. 661 104 707) w poniedziałki
(za wyjątkiem dni świątecznych) między godz. 20 a 21.00.
W przypadku braku możliwości skontaktowania się w wyznaczonej godzinie w poniedziałki można przesłać smsa pod wskazany numer z prośbą o kontakt w sprawie wizyty w poradni.

ADRES:
Świdnica, ul. Prądzyńskiego 2
(parafia NMP Królowej Polski)

PROWADZĄCY:
 ks. dr Janusz Michalewski


UWAGA!
W LIPCU I SIERPNIU PORADNIA NIECZYNNA


Pobierz Gazetkę Parafialną Nr 4

Pobierz pliki

Pobierz Gazetkę Parafialną nr 2

Pobierz Gazetkę Parafialną nr 1